Κριτικές για γέλια και για κλάματα...

«There were too many Spanish people there. The receptionist spoke Spanish, the food was Spanish. No one told us that there would be so many foreigners».

Αλήθεια, όταν πας σε μια ξένη χώρα, τι περιμένεις; Να μιλούν τη γλώσσα σου ή μήπως να τρώνε το ίδιο φαγητό με σένα; Η’ μήπως θέλεις να είσαι ο μοναδικός επισκέπτης στην περιοχή;

Μολονότι η κριτική είναι "κωμική", εντούτοις έχει μια δόση αλήθειας (οι Ισπανοί, ακόμα και αυτοί που εργάζονται στον χώρο του τουρισμού, μιλούν αποκλειστικά ισπανικά, ούτε μια λέξη αγγλικά). Εξ ου και ένα παρεμφερές σχόλιο: «Why doesn’t everyone speak English? We went to Spain and no one understood English. We will never go back there again».

Σε ένα άλλο περιστατικό, μία τουρίστρια στην Ινδία δυσανασχέτησε επειδή όλα τα ινδικά εστιατόρια χρησιμοποιούσαν ως πρώτη ύλη το κάρι, με αποτέλεσμα το φαγητό να είναι πάντα καυτερό, κάτι που δεν της άρεσε. Προφανώς δεν είχε μελετήσει επαρκώς την ινδική κουζίνα…

Αρκετοί που επισκέπτονται μια ξένη χώρα δηλώνουν λάτρεις του πολιτισμού και της ιστορίας, επισκεπτόμενοι τοποθεσίες και κτίρια που έχουν πλούσια ιστορία, που συχνά χάνεται πίσω στους αιώνες. Ένας τέτοιος επισκέπτης απογοητεύτηκε από μία τέτοια ξενάγηση σε ένα ιστορικό κτίριο, καθώς, όπως δήλωσε, δεν ταίριαζε με τα σύγχρονα γούστα του: «Το τσιμέντο ήταν καφέ και ο φωτισμός ανεπαρκής. Δεν το συνιστώ».

Διαβάστε επίσης Κριτικές για γέλια και για κλάματα...