Ακούω ότι στη Μύκονο έχουν δυσανασχετήσει σφόδρα από την επικείμενη, όπως φαίνεται, αύξηση του ΦΠΑ. Ολοι μιλούν για πλήγμα για τον τουρισμό, για έναν άδικο φόρο που θα αποτρέψει πολλούς τουρίστες να επισκεφθούν το "νησί των ανέμων" καθώς και τα άλλα ελληνικά νησιά.
Τι και αν πέρυσι η Μύκονος πνίγηκε κυριολεκτικά από τον τουρισμό, με τα έσοδα όμως από τον ΦΠΑ να βαίνουν μειούμενα σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη χρονιά. Γι' αυτό κανένας δεν μιλάει. Για το όργιο φοροδιαφυγής στον τουρισμό, δεκαετίες τώρα, ούτε λόγος.
Αλλά, κύριοι μου, αυτοί είμαστε. Ανέκαθεν για τον Ελληνάρα ο τουρισμός αποτελούσε την εύκολη αρπαχτή, έναν τρόπο για να αυξήσει ή να συμπληρώσει το εισόδημά του χωρίς να κουραστεί ιδιαίτερα. Χωρίς στρατηγική, χωρίς στόχους, χωρίς πλάνο. Και το κυριότερο, χωρίς την παραμικρή διάθεση για συνεργασία.
Τα γράφω όλα αυτά καθώς είδα στο youtube την εναρκτήρια ομιλία σε κάποια ημερίδα του γκουρού στον τουρισμό κ. Μπούχαλη (https://www.youtube.com/watch?v=zZgOwwvSB2E), ο οποίος ανέφερε ότι στην Μάγχη Γάλλοι και Βρετανοί συνεργάζονται για να δημιουργήσουν από κοινού ένα νέο τουριστικό αγαθό. Εξέφρασε, μάλιστα τις επιφυλάξεις του, καθώς χώρες στη Β. Αφρική με εξαιρετικές τουριστικές υποδομές θα μας κλέψουν στο κοντινό μέλλον μερίδιο αγοράς, όταν ομαλοποιηθεί η κατάσταση εκεί.
Μιλούσα πρόσφατα με τον ιδρυτή της Hellenic Seaplanes, που φιλοδοξεί να (επανα)φέρει τα υδροπλάνα στη χώρα μας, σε μια χώρα με 5000 νησιά... Επιτέλους μετά από προσπάθειες ετών πήρε τις απαραίτητες άδειες για να ξεκινήσει φέτος, αν και μάλλον το καλοκαίρι δεν θα το προλάβει. Μιλάμε για μία κολοσσιαία επένδυση που θα αλλάξει άρδην την εικόνα των νησιών, ιδιαίτερα των πιο απομακρυσμένων, αλλά και θα προσδώσει ώθηση στον ποιοτικό τουρισμό. Αυτό που άλλες χώρες το είχαν δεκαετίες τώρα, εμείς φθάσαμε στο 2015 για να το έχουμε.
Αναφέρω αυτά τα δύο περιστατικά για να αποτυπώσω το πώς βλέπουμε όλοι, κράτος και μερίδα των επιχειρηματιών, τον τουρισμό στη χώρα μας. Υπήρχε ποτέ στρατηγικός σχεδιασμός για τον τουρισμό; Όχι. Τα περισσότερα αεροδρόμιά μας είναι σε τραγική κατάσταση, για νησιωτικά νοσοκομεία ούτε λόγος, το οδικό δίκτυο είναι ανεπαρκές, αρκετά πλοία είναι γερασμένα, οι μονάδες αφαλάτωσης στα νησιά καρκινοβατούν, οι χωματερές βασιλεύουν...
Φθάσαμε σε σημείο να είμαστε ευχαριστημένοι αν δουλέψουμε δύο γεμάτους μήνες το καλοκαίρι, όλα αυτά σε μία χώρα με 300 ημέρες ήλιο το χρόνο και με τοπία απαράμιλλης ομορφιάς, ικανά για την καθιέρωση πληθώρας εναλλακτικών μορφών τουρισμού όλο το χρόνο.
Εδώ ο καθένας κάνει κυριολεκτικά ότι θέλει. Φοροδιαφεύγει, ρυπαίνει, προσφέρει προβληματικές υπηρεσίες. Να μιλήσουμε για πνεύμα συνεργασίας; Και εδώ, μηδέν στο πηλίκο. Αυτό που κάνουν σήμερα οι Γάλλοι και οι Αγγλοι έπρεπε να το είχαν κάνει χρόνια τα νησιά μας, μεταξύ τους ή με τα μικρασιατικά παράλια. Αλλά εδώ κοιτάζει ο ένας να βγάλει το μάτι του άλλου…

Είναι καιρός να ξυπνήσουμε όλοι. Να δούμε μπροστά. Να παραδειγματιστούμε. Χρειαζόμαστε στρατηγική και ανθρώπους με όραμα. Έτσι όπως είναι ο τουρισμός μας σήμερα, εξακολουθεί να είναι η ναυαρχίδα της χώρας μας, η βαριά μας βιομηχανία. Φανταστείτε να υπήρχε και σχέδιο…