Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα, σύμφωνα πάντα με τις απόψεις των σπουδαστών μου (διότι, όπως λένε, ο πελάτης έχει πάντα δίκιο), για την ακαδημαϊκή χρονιά που πέρασε ήταν το risk management. Μέσα από αυτό το μάθημα, οι σπουδαστές αντιλήφθηκαν τι εστί κίνδυνος για μία επιχείρηση και τι επιπτώσεις μπορεί να έχει.
Τι είναι το risk management;
Η διαχείριση κινδύνων (risk management) είναι η διαδικασία αναγνώρισης, αξιολόγησης και ιεράρχησης των κινδύνων, ακολουθούμενη από την εφαρμογή στρατηγικών για τη μείωση, τον έλεγχο ή την εξάλειψη της πιθανής επίδρασής τους.
Η αποτελεσματική διαχείριση κινδύνων περιλαμβάνει προληπτικά μέτρα που αποσκοπούν στη μείωση απειλών ενώ αξιοποιούνται οι ευκαιρίες. Οι κίνδυνοι μπορεί να είναι εσωτερικοί ή εξωτερικοί (προέρχονται από το εξωτερικό περιβάλλον της εταιρείας, π.χ. μια αλλαγή στη φορολογία).
Και αυτό είναι κάτι που μπορεί να το πράξει οποιαδήποτε επιχείρηση ανεξαρτήτως μεγέθους (σ.σ. οι πιο μεγάλες δημιουργούν μία μήτρα κινδύνων, προκειμένου να έχουν μία πλήρη εικόνα τους).
Τα 4 βήματα του risk management
Τα βήματα της διαχείρισης κινδύνων είναι λίγο-πολύ συγκεκριμένα και είναι τα εξής τέσσερα:
Αναγνώριση Κινδύνων: Εντοπισμός πιθανών απειλών που μπορεί να επηρεάσουν την επιχείρηση (π.χ. από ένα σφάλμα στην παραγωγή, μία αρνητική κριτική, μέχρι μία αυτοκτονία υπαλλήλου ή απόπειρα ληστείας).
Αξιολόγηση Κινδύνων: Εκτίμηση της πιθανότητας και της πιθανής επίδρασης των εντοπισμένων κινδύνων. Πρέπει να αντιληφθούμε την πιθανότητα να συμβεί ο κίνδυνος αυτός αλλά και οι επιπτώσεις που θα έχει (ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί σε κινδύνους με μεγάλη πιθανότητα και μεγάλες επιπτώσεις).
Μείωση Κινδύνων: Ανάπτυξη και εφαρμογή σχεδίων για τη μείωση ή εξάλειψη των κινδύνων. Π.χ. εκπαίδευση ή πρόσληψη επιπλέον προσωπικού, αυστηρές προδιαγραφές προμήθειας, πιο αναλυτικές οδηγίες χρήσης. Συνήθως στη φάση αυτή εκπονείται ένα cost-benefit analysis.
Παρακολούθηση και Ανασκόπηση: Συνεχής παρακολούθηση της αποτελεσματικότητας των στρατηγικών και προσαρμογή τους όταν χρειάζεται. Εκ των υστέρων, κρίνουμε αν το σύστημα λειτούργησε ικανοποιητικά ή αν χρειάζονται περαιτέρω παρεμβάσεις.
Ένα παράδειγμα…
Πριν λίγες μέρες ένα 3χρονο κοριτσάκι πνίγηκε σε πισίνα χώρου εστίασης στη Ρόδο, κατά τη διάρκεια ενός παιδικού πάρτι – όλοι γνωρίζουν ότι είναι θέμα δευτερολέπτων -στη σχέση μικρού παιδιού και νερού- να γίνει η «στραβή». Αυτό το τραγικό γεγονός θα μπορούσε να είχε προληφθεί, καθώς πρόκειται για έναν «κόκκινο» κίνδυνο (κίνδυνος με σχετικά μεγάλη πιθανότητα να συμβεί και με σημαντικές επιπτώσεις για την εταιρεία και τη φήμη της).
Ο ιδιοκτήτης προφανώς έκρινε ότι δεν χρειαζόταν να προσλάβει ναυαγοσώστη για μερικές ώρες, προκειμένου να μειώσει-εξαλείψει έναν πιθανό κίνδυνο, προφανώς στηριζόμενος στο ένστικτό του (π.χ. «έχω κάνει τόσα παιδικά πάρτι και δεν έγινε ποτέ τίποτα»).
Όταν ο κίνδυνος μετατρέπεται σε κρίση, τότε οι συνέπειες μπορεί να είναι απρόβλεπτες και καταστροφικές. Όπως λέει και ο Warren Buffet: "It takes 20 years to build a reputation and five minutes to ruin it. If you think about that, you'll do things differently".
Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα…
