Ένα ζευγάρι επισκέφθηκε ένα όμορφο εστιατόριο. Ο υπάλληλος που τους συνόδεψε στο τραπέζι ήταν και ο σερβιτόρος τους. Όταν το ζευγάρι τον ευχαρίστησε, αυτός απάντησε: "No problem" (κανένα πρόβλημα). Όταν τον ευχαρίστησε που του έφερε το μενού, απάντησε πάλι: "No problem". Το ίδιο και όταν παρήγγειλαν, αλλά και όταν τους έφερε το φαγητό… Το ζευγάρι είχε πια χάσει το μέτρημα, με τη φράση "no problem" να ηχεί στα αυτιά του ως κακόγουστο ανέκδοτο.
Αυτό ωστόσο που δεν γνώριζε ο σερβιτόρος, αλλά και πολλοί που εργάζονται στον κλάδο της εξυπηρέτησης, είναι ότι ο όρος "no problem" είναι κατά κάποιο τρόπο προβληματικός (τι ειρωνεία, αλήθεια), ιδιαίτερα όταν έρχεται για να συνοδέψει το «ευχαριστώ» του πελάτη…
Θεωρείται ως μία ελάχιστα επαγγελματική και ελάχιστα θετική φράση (διαθέτει δύο αρνητικούς όρους), που μπορεί να γίνει αντιληπτή ως ενόχληση στο αίτημα ενός πελάτη.
Λέγοντας "no problem" ως απάντηση σε ένα αίτημα του πελάτη ή όταν αυτός λέει ευχαριστώ, ο πελάτης εκλαμβάνει ότι αυτό που ζητάει είναι πρόβλημα. Για κάποιους άλλους ερμηνεύεται ως εξής: "Έι, ήμουν απασχολημένος κάνοντας κάτι, αλλά μην ανησυχείς, παρόλο που με διακόπτεις, θα σε φροντίσω".
Αντί για “no problem” θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πιο θετικές φράσεις, που θα κάνουν τον πελάτη να αισθανθεί σημαντικός, όπως: “My pleasure”, “You’re welcome”, “Glad I could help”.
Διαβάστε ακόμα: "Ζητώ συγγνώμη για την αναστάτωση". Γιατί δεν πρέπει να το λέμε... {alertInfo}
