Σύμφωνα
με τον σοφό μας το λαό «από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια». Αυτό είναι
κάτι που έμαθε από πρώτο χέρι η εταιρεία Lego το 2014, όταν στα γραφεία της έφθασε
ένα γράμμα από ένα 7χρονο κοριτσάκι, την Charlotte Benjamin, που διαμαρτυρήθηκε
για την ύπαρξη σεξιστικών προτύπων στα παιχνίδια.
Η μικρή
παραπονέθηκε προς την εταιρία παιχνιδιών ισχυριζόμενη ότι τα LEGO είναι
σχεδιασμένα κυρίως για αγόρια: «Είμαι 7 χρονών και μου αρέσουν τα legos, αλλά
δεν μου αρέσει το γεγονός ότι υπάρχουν τόσες πολλές αγορίστικες φιγούρες και
σχεδόν καθόλου κοριτσίστικες. Σήμερα πήγα σε ένα κατάστημα και είδα δύο τμήματα
legos: τα ροζ κοριτσίστικα και τα μπλε αγορίστικα. Το μόνο που έκαναν τα
κορίτσια ήταν να κάθονται στο σπίτι, να πηγαίνουν στην παραλία και στα μαγαζιά
και να μην εργάζονται, σε αντίθεση με τα αγόρια που είχαν πιο δραστήρια ζωή».
Η
επιστολή του επτάχρονου κοριτσιού κατέκλυσε το διαδίκτυο και έγινε viral και
δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι εισακούστηκε από την δανέζικη εταιρεία, η
οποία λίγους μήνες αργότερα κυκλοφόρησε μια νέα σειρά κοριτσίστικων παιχνιδιών,
την οποία ονόμασε Research Institute.
Τα παιχνίδια αυτά που κόστιζαν 20 δολάρια και διέθεταν 165 τουβλάκια, επέτρεπαν
στα παιδιά να φτιάξουν το δικό τους εργαστήριο, όπου μια σειρά από γυναίκες χημικούς θα
αναμιγνύουν τα χημικά, θα συναρμολογούν τα οστά ενός δεινοσαύρου και θα
διαχειρίζονται ένα τηλεσκόπιο. Ο αρχηγός την ομάδας, φυσικά, θα ήταν γυναίκα…
Αυτό
ήταν! Τα νέα τουβλάκια αγαπήθηκαν από τα κοριτσάκια (μια νέα αγορά-στόχο, που «ανακάλυψε»
η Lego
χάρη στο παράπονο της μικρής),
που συνέρρεαν στα καταστήματα για να τα αποκτήσουν. Μέσα σε μία εβδομάδα, τα παιχνίδια αυτά
εξαντλήθηκαν και δεν άργησε να καθιερωθεί λίστα αναμονής 30 ημερών για την
απόκτησή τους. Η εταιρεία, μάλιστα, δεσμεύτηκε ότι πλέον θα προσλάμβανε αρκετές εκπροσώπους του ασθενούς φύλου για το σχεδιασμό των παιχνιδιών της.