Το όνοµα Tiffany, συνώνυµο της χλιδής και της κοµψότητας, είναι δηµιούργηµα του Τσαρλς Τίφανι, ίσως του πιο κορυφαίου εµπόρου της εποχής του, ο οποίος δημιούργησε αμύθητη περιουσία εισάγοντας κοσµήµατα από την Ευρώπη και πουλώντας τα στην υψηλή κοινωνία της Αµερικής. Ένα όνομα που πέρασε στη σφαίρα του μύθου το 1961 χάρη στην εμβληματική ταινία Breakfast at Tiffany’s με την διάσημη ηθοποιό Οντρεϊ Χέπμπορν να αρέσκεται να περιφέρεται στους διαδρόμους του καταστήματος.
Η ιστορία ξεκινάει κάπου στα 1827, όταν ο 15χρονος Τσαρλς
Τίφανι ανέλαβε το παντοπωλείο του πατέρα του, του πιο επιτυχηµένου παντοπώλη
στο Κονέκτικατ. Ο νεαρός εργάστηκε δέκα χρόνια στο παντοπωλείο, όµως δεν
συµµεριζόταν τα σχέδια του πατέρα του, που τον προόριζε για διάδοχο. Σε ένα από
τα επιχειρηµατικά του ταξίδια στην πόλη της Νέας Υόρκης, αποφάσισε να
επεκτείνει την εµπορική του δραστηριότητα, γι’ αυτό δανείστηκε 1.000 δολάρια
από τον πατέρα του και µαζί µε ένα παιδικό φίλο, τον Τζον Γιανκ, άνοιξε το «Tiffany,
Young and Ellis», ένα κατάστηµα µε χαρτικά και είδη πολυτελείας.
Αρχικά το κατάστηµα των δύο συνεταίρων δεν πήγε καλά, λόγω
κυρίως της κακής του τοποθεσίας αλλά και της χρηµατοοικονοµικής κρίσης που
µόλις είχε ξεσπάσει. Όµως, παρά τις ισχνές πωλήσεις των πρώτων ηµερών (µόλις
πέντε δολάρια σε τρεις µέρες), κατάφερε τελικά να προσελκύσει ικανοποιητική και
υψηλού επιπέδου πελατεία.
Αυτό όµως που έκανε τη διαφορά από τα άλλα καταστήµατα ήταν η ξεκάθαρη τιµολογιακή πολιτική, χωρίς παζάρια στην τιµή και µε πωλήσεις τοις µετρητοίς (εκείνη την εποχή ήταν ιδιαίτερα διαδεδοµένο το «τεφτέρι» - τα χρωστούµενα γράφονταν και πληρώνονταν αργότερα). Γνωρίζοντας ο Τίφανι τη δύναµη της συσκευασίας, υιοθετεί το περίφηµο «Μπλε Κουτί» - το μπλε χρώμα, από τα χρόνια της ιταλικής αναγέννησης, είχε συνδεθεί με την πολυτέλεια. Οτιδήποτε αγόραζαν πλέον οι πελάτες θα έµπαινε µέσα σε ένα εκλεπτισμένο µπλε κουτί διανθισμένο με μια λευκή κορδέλα. Εκδίδει, επίσης, το 1845 τον πρώτο έγχρωμο ταχυδρομικό κατάλογο της Αμερικής, το «Μπλε Βιβλίο», η κυκλοφορία του οποίου συνεχίζεται ως σήμερα.
Αν και τα χρόνια εκείνα η κατάσταση της οικονοµίας δεν ήταν
η καλύτερη, ο Τίφανι υπήρξε πάντα υπέρµαχος της άποψης ότι «σε χαλεπούς καιρούς
οι πλούσιοι έχουν πάντα λεφτά». Κάθε πρωί πήγαινε στο λιµάνι της Νέας Υόρκης
για να αγοράσει κινέζικες πορσελάνες, κρύσταλλα Βοημίας, µπρούτζινα αγάλµατα
και γυαλικά, ενώ αργότερα απέστειλε έναν αγοραστή στην Ευρώπη, όντας η πρώτη
αµερικάνικη εταιρεία µε αντιπρόσωπο εκτός Αµερικής, ο οποίος έβρισκε ό,τι καλύτερο
κυκλοφορούσε εκεί. Η ζήτηση για τα νέα και υπέρκοµψα προϊόντα από το εξωτερικό
ήταν µεγάλη και σιγά σιγά το κατάστηµα άρχισε να γίνεται γνωστό στους
αριστοκρατικούς κύκλους.
Το 1847, προστέθηκαν και ασηµικά, όµως την επόµενη χρονιά
θα συνέβαινε κάτι που θα άλλαζε άρδην τη µοίρα της εταιρείας. Εν µέσω
αναταραχών στη Γαλλία, που είχαν ως αποτέλεσµα να κατακρυμνιστούν οι τιµές των
διαµαντιών, οι δύο συνεταίροι αγόρασαν τεράστιες ποσότητες και άρχισαν έτσι να
κατασκευάζουν τα δικά τους κοσµήµατα. Την ίδια στιγμή, οι Γάλλοι αριστοκράτες
πουλούσαν όσο όσο τα κοσµήµατά τους, τα περισσότερα από τα οποία κατέληγαν στο
κατάστηµα του Τίφανι. Ήταν η πρώτη φορά που το όνοµα Tiffany θα συνδεόταν µε τα
διαµάντια και τα πανάκριβα κοσµήµατα, ανάµεσά τους και αρκετά προσωπικά είδη
της Μαρίας Αντουανέτας.
Διαβάστε ακόμα Η ιστορία της Prada
Τις επόµενες δεκαετίες η Tiffany & Company, όπως
μετονομάστηκε το 1853 μετά την εξαγορά του μεριδίου του Γιανκ από τον Τίφανι,
γνώρισε εντυπωσιακή άνθηση. Καταστήµατα άρχισαν να ανοίγουν σε Αµερική και
Ευρώπη, ενώ ο Οίκος άρχισε να κατασκευάζει τα δικά του ασηµικά. Ακόµα και στον
Εµφύλιο Πόλεµο, όταν οι πωλήσεις έπεσαν κατακόρυφα, ο Τίφανι δεν έµεινε µε
σταυρωµένα χέρια και θέλοντας να ενισχύσει το πατριωτικό αίσθηµα, άρχισε να
παράγει σηµαίες, σπαθιά, µετάλλια και σήµατα για τους Βόρειους.
Επιστέγασμα της προσπάθειας του Τίφανι για την αναζήτηση
της τελειότητας στην αργυροχρυσοχοΐα υπήρξε το πρώτο βραβείο που κέρδισε στην
Παγκόσμια Έκθεση στο Παρίσι το 1867, η πρώτη φορά που ένα αμερικάνικο σχέδιο
τιμήθηκε από ξένο οίκο. Ο ίδιος με μεθοδικές κινήσεις κτίζει τον επιχειρηματικό
του μύθο. Ιδρύει σχολή για αργυροχόους, το πρώτο αμερικάνικο σχολείο πάνω στο
Σχέδιο, ενώ το 1878 αγοράζει από τη Νότιο Αφρική το μεγαλύτερο σε μέγεθος και
πιο εντυπωσιακό κίτρινο διαμάντι, 287 καρατίων, γνωστό ως το «Διαμάντι του
Tiffany» (φορέθηκε από την Χέπμπορν για τις ανάγκες προώθησης της ταινίας), το
οποίο σήμερα κοσμεί τον πρώτο όροφο στο κατάστημα της 5ης Λεωφόρου στη Νέα
Υόρκη. Σε αυτόν εξάλλου πιστώνεται και η καθιέρωση το 1886 του δακτυλιδιού
αρραβώνα όπως το γνωρίζουμε σήμερα, του απόλυτου συμβόλου της πραγματικής
αγάπης.
Το επιχειρηµατικό δαιµόνιο του ιδρυτή αποδείχθηκε ανεξάντλητο. Είχε προσλάβει άτοµα µε βασική αρµοδιότητα να εντοπίζουν και να φωτογραφίζουν τους εύπορους άνδρες σε κάθε αµερικάνικη πόλη. Αν κάποιος απ’ αυτούς, για τους οποίους είχε δημιουργήσει αρχείο, εισερχόταν σε κάποιο από τα καταστήματά του, θα αγόραζε ό,τι κόσµηµα ήθελε επί πιστώσει. Όπως έλεγε και ο ίδιος: «Αν δείξεις εµπιστοσύνη σε κάποιον που νοµίζει ότι δεν τον ξέρεις, θα τον µετατρέψεις στον πιο τακτικό σου πελάτη».
Ο Τσαρλς Τίφανι πέθανε το 1902 σε ηλικία 90 ετών, έχοντας
καταφέρει να δημιουργήσει την πιο επιφανή εταιρεία κοσμημάτων στον κόσμο.
Παρέµεινε ως το τέλος της ζωής του σεµνός και ταπεινός, χωρίς ποτέ να επιδείξει
τον πλούτο του, που ξεπερνούσε τα 35 εκατ. δολάρια, ή να καυχηθεί για τις
συναναστροφές του µε τους εστεµµένους της Ευρώπης. Έζησε σε ένα λιτό διαµέρισµα
και σπάνια χρησιµοποίησε κάποια πολυτελή άµαξα για να μεταβεί στο κατάστηµά
του.
