Λένε ότι αν θέλεις οι πελάτες σου να σε εμπιστευτούν, θα πρέπει να τους εμπιστευτείς πρώτα εσύ. Το θυμήθηκα αυτό πριν λίγες μέρες όταν ένας καλός φίλος μου εκμυστηρεύτηκε μια εμπειρία του.
Ήταν οι μέρες του μεγάλου ψύχους, πριν δύο περίπου εβδομάδες, όταν ο φίλος μου αναζητούσε μάταια στο Χαϊδάρι, σε εταιρείες εμπορίας καυσόξυλων, ελιά και πεύκο. Στο Μαρούσι, όπου μεταβαίνει τρεις φορές την εβδομάδα για φυσικοθεραπεία, ο δρόμος του τον φέρνει τυχαία σε έναν ακόμη έμπορο, ο οποίος για καλή του τύχη είχε τα ξύλα που ζητούσε.
Όταν πήγε να πληρώσει με κάρτα, καθώς είχε μόλις 5 ευρώ μαζί του, ενημερώνεται ότι έχει χαλάσει το μηχάνημα POS, με αποτέλεσμα να μπορεί να αγοράσει ένα μόνο σακί, αντί των δύο που επιθυμούσε.
Ωστόσο ο ιδιοκτήτης τον εξέπληξε ευχάριστα λέγοντάς του: «Δεν φταις εσύ που μου χάλασε το μηχάνημα. Θα τα πάρεις και τα δύο και θα μου φέρεις τα υπόλοιπα 5 ευρώ όταν σε φέρει ο δρόμος σου ξανά από τα μέρη μας». Ο φίλος μου προς στιγμή διστάζει, καθώς δεν ξέρει πόσο σύντομα θα περνούσε από εκεί, ωστόσο πάλι ο ιδιοκτήτης διαλύει τους όποιους δισταγμούς του λέγοντάς «παρ’ τα να κάνεις τη δουλειά σου».
Διαβάστε ακόμη Οταν δείχνεις στον πελάτη ότι τον εμπιστεύεσαι...
Ας είμαστε ειλικρινείς. Οι περισσότεροι δεν θα έκαναν αυτή την παραχώρηση -έστω και για ένα μικρό ποσό, όπως είναι τα 5 ευρώ-, φοβούμενοι ότι ο πελάτης δεν θα επιστρέψει για να πληρώσει το υπόλοιπο. Αυτός όμως ο έμπορος το έπραξε. Και κέρδισε έναν πελάτη. Όντως λίγες μέρες μετά, ο φίλος μου πέρασε και τον εξόφλησε…
Εμπιστοσύνη, αξία ανεκτίμητη…
